Szkoła Podstawowa nr 41 im. Króla Władysława Jagiełły w Łodzi

Historia szkoły

Szkoła Podstawowa nr 41 powstała w 1907 r. jako szkoła przyfabryczna firmy Allart i Rousseau tzw. Francuzów. Od 1911r. zajmowała budynek przy ulicy Kątnej (obecnie Wróblewskiego). Po prawie 65 latach przeniesiona została na ulicę Rajdową.

Pierwszym kierownikiem szkoły był  Stanisław Jezierski. Po jego śmierci w 1919r. stanowisko objął  Bronisław Borucki. W tym samym roku szkołę przejęło miasto i nadało jej numer 41. W pierwszych latach niepodległej Polski uczniowie uczyli się i zajmowali  skromną pomocą finansową i rzeczową na rzecz Polaków mieszkających na Śląsku i w Gdańsku, a także wspierali żołnierzy na froncie wojny polsko-radzieckiej oraz organizowali różnorodne akcje charytatywne. Dzięki składkom ufundowano sztandar szkoły.

W okresie międzywojennym uczniowie świętowali rocznice urodzin i śmierci wieszczów polskich i wielkich przywódców. Starali się upamiętniać ważne wydarzenia z historii Polski. Tradycją stały się obchody imienin Marszałka Piłsudskiego. Z początkiem roku szkolnego 1933/1934 wprowadzono w dzienny rozkład zajęć lekcyjnych, 10-minutowe ćwiczenia gimnastyczne.

Rok szkolny 1939/1940 rozpoczęto 11 września. Kilka dni później aresztowano kierownika szkoły. Jego miejsce zajęła  Wacława May - Majewska. Prowadziła placówkę do czasu jej likwidacji przez Niemców do grudnia 1939r.

Szkoła wznowiła pracę 4 marca 1945r. w bardzo trudnych warunkach. Mimo własnych potrzeb organizowano zbiórki na rzecz stolicy.

W 1952r. stanowisko kierownika objęła  Stanisława Józefowicz. Od 1965r. zaś  Zofia Obałka. Lata 50/60/70 ubiegłego wieku obfitowały w różnorodne uroczystości m.in. Dzień Nauczyciela, 1 Maja, Dzień Dziecka. Uczniowie wyjeżdżali na wycieczki, brali udział w konkursach, olimpiadach, zawodach sportowych.

W 1973r. świetlica szkolna otrzymała I miejsce wśród świetlic działających w łódzkich szkołach.

W 1974r. otwarta została Izba Pamięci Narodowej. Dwa lata później siedziba szkoły została przeniesiona. Koordynatorem działań związanych z remontem budynku przy ul. Rajdowej 18 oraz pracą dydaktyczną placówki była ówczesna  dyrektor - Halina Wilińska. Uczniowie i nauczyciele pracowali w niezwykle trudnych warunkach. Zajęcia trwały nawet do późnych godzin wieczornych.

W latach 80 -tych XX w. placówką, do której uczęszczało coraz więcej dzieci, kierowała  Zofia Trocka. Wprowadziła ona wiele nowych rozwiązań, m.in. zespół wychowawczy regulujący działania nauczycieli, pedagoga, rodziców.

W roku 1982 powstała sekcja gimnastyki artystycznej i reaktywowany został Szczep Harcerski im. Dywizjonu 303.

Lata 90-te XX w. to czas reformy szkolnictwa, które musiało sprostać wyzwaniom młodej polskiej demokracji. Szkołą kierowała wtedy dyrektor Urszula Bekier. W październiku 1997r. obchodzono uroczystość 20-lecia szkoły na Retkini. Powołany został UKS Tenis. W roku 2000 absolwentami stali się uczniowie ostatnich klas ósmych. Z powodu zmniejszania się liczby dzieci uczęszczających do szkoły zmalało także grono pedagogiczne.

W nowym tysiącleciu szkołą skupiała około 350 uczniów. Budynek wymagał gruntownego remontu, a brak środków finansowych uniemożliwiał kompleksowe działania naprawcze. Mimo to uczniowie i nauczyciele osiągali liczne sukcesy. Gimnastyczki zajmowały czołowe miejsca w zawodach odbywających się w Polsce i Europie. Ogólnopolskie konkursy przedmiotowe wyłaniały laureatów spośród uczniów naszej szkoły.

W 2003r. dyrektorem została  Marzanna Topolska. Ówczesne sposoby zarządzania umożliwiły wprowadzenie do szkoły nowych rozwiązań programowych i dydaktycznych. Uruchomienie Internetu i utworzenie strony internetowej szkoły otworzyło drogę ku nowoczesności. Zaangażowanie grona pedagogicznego doprowadziło do zawiązania ścisłej współpracy międzynarodowej w projekcie Sokrates Comenius. Nauczyciele tworzyli i tworzą innowacje pedagogiczne, korzystają z nowatorskich rozwiązań, współpracują z przedszkolami, organizują konkursy i olimpiady, zdobywają wyższe stopnie awansu zawodowego. 22 grudnia 2008r. przecięto wstęgę na pierwszym łódzkim Orliku. Wychodząc naprzeciwko potrzebom i oczekiwaniom, w szkole otwarto świetlicę dla klas I.

Obchody stulecia istnienia szkoły skłoniły Radę Pedagogiczną do podjęcia starań o wybranie patrona. 11 grudnia 2007 r. wybrano Króla Władysława Jagiełłę. W przygotowaniu uroczystości nadania szkole imienia oraz wręczenia sztandaru brali udział wszyscy pracownicy szkoły, większość uczniów i ich rodzice.

Od tamtego roku szkoła rozrosłą się. Budynek przeszedł termomodernizację, a dzięki solidarności kadry i rodziców, w ramach budżetu obywatelskiego udało się wyremontować szatnię. Teraz czeka nas remont części sportowej. Poprzez realizację projektów: łódzkich, ogólnopolskich, unijnych wzbogaciliśmy naszą szkołę o nowoczesne pracownie, tablice multimedialne, komputery.

Dziś widzimy, jak na przestrzeni 10 lat, z kameralnej, osiedlowej szkoły, udało nam się wspólnie zbudować prężnie działającą placówkę wychowującą ponad 600 uczniów i zatrudniającą ok. 60 nauczycieli.

Patron szkoły

Patronem naszej szkoły jest król Władysław Jagiełło.

Urodzony ok. 1362 lub ok. 1352. Syn Olgierda i jego drugiej żony Julianny, córki księcia twerskiego Aleksandra, wnuk Giedymina. Wielki książę litewski w latach 1377–1381 i 1382–1401, od 1386 mąż Jadwigi Andegaweńskiej i iure uxoris król Polski. Założyciel dynastii Jagiellonów.

Objął tron wielkoksiążęcy w Wilnie po śmierci ojca w 1377. Odsunął od władzy swojego stryja, współksięcia Kiejstuta. W 1385 zawarł z Polską unię w Krewie, zobowiązując się do przyjęcia chrztu i chrystianizacji Litwy oraz poślubienia królowej polskiej Jadwigi w zamian za tron polski, który objął rok później. W 1401 oddał władzę na Litwie swojemu stryjecznemu bratu, księciu Witoldowi, zachowując tytuł najwyższego księcia Litwy (supremus dux Lituaniae). Prowadził wielką wojnę z zakonem krzyżackim (1409–1411) i dowodził zwycięskimi wojskami polsko-litewskimi w bitwie pod Grunwaldem. Pokojami toruńskim i melneńskim uregulował stosunki Polski i Litwy z Krzyżakami. Nie przyjął zaproponowanego mu przez husytów tronu czeskiego. Za cenę licznych przywilejów szlacheckich wywalczył sukcesję tronu polskiego dla syna Władysława. Zmarł 1 czerwca 1434 roku w Gródku. 

Piosenka szkoły

Uroczystość jubileuszowa